Bir zamanlar şerbet, sadece Ramazan sofralarının içeceği değildi. 16’ncı yüzyılda İstanbul'a gelen İspanyol gezgin Sanz Manuel Serrano, görevli olarak bulunduğu Sinan Paşa’nın konağında yaşadıklarını anlatırken, “Sinan Paşa’nın konağında birkaç çeşit şerbet vardır. Kiraz, kayısı ve erik gibi meyveleri kaynatıp şeker veya bal katarlar. Bozulmasın diye her gün yenisini yaparlar. Misafirleri şerbet içirmeden bırakmazlar”, diyordu. Misafire ikram geleneğimiz neyse ki halen sürüyor; ama şerbet çeşitlerinde değişiklikler olmuştur tabii. Meyan Şerbeti lezzetli ve sıra dışı şerbet tariflerinden biri örneğin. Bir çalı türü olan meyan kökü ile hazırlanıyor. Anavatanı Rusya ve Çin olan meyan kökü bizde daha çok Doğu Anadolu’da yetişiyor. Meyan kökü ile değişik bir şerbet deneyimi için tarifimize buyurun.
1 su bardağı Meyan Şerbeti yaklaşık 300 kaloridir.
Meyan şerbetinin ana maddesi olan meyan kökü ses kısıklığına ve öksürüğe iyi gelmesiyle bilinir. Ateş düşürücüdür. Ülser, gastrit gibi mide rahatsızlıklarına iyi gelir.
Meyan Şerbeti, meyan kökü bitkisinin tansiyonu yükseltme özelliğinden dolayı tansiyon hastalarının az tüketmeleri gereken bir içecektir. Böbrek, kalp ve kronik karaciğer rahatsızlıkları olanların meyan kökü ile hazırlanan reçeteleri tüketmemesi önerilir. Ayrıca kalp ritim bozukluğunu tetikleyebilir. Bu yüzden günde kaç bardak içileceği bir uzmana danışılmalıdır.
Demirhindi, yenilebilir meyveleri olan tropik Afrika’ya ait bir ağaçtır. Dünyada farklı tropik ve subtropik birçok ülkede de yetiştirilir. Kabuğunun içinde tatlı ve mayhoş bir meyvesi olan demirhindi ağacı, dünyada birçok mutfağa girmiş bir üründür. Yiyecek olarak kullanılmasının dışında, geleneksel tıpta ve metal cilası olarak da kullanılıyor. Demirhindi, Türkiye’deki gibi şerbeti yapılarak tüketilebilir. Hindistan ve Uzakdoğu mutfağında demirhindi ezmesi olarak hazırlanırken yemeklere ve chutneylere de konulabilir. Şimdi yazın ferahlatıcı, kışın da insana enerji veren Demirhindi şerbetini yapmak için mutfağa geçelim!
Vücut direncini artırdığına inanılan böğürtlen şerbeti ekşimsi tadıyla çok seviliyor.
Şerbetler Osmanlı döneminde altın çağını yaşayan içecekler. Hemen her meyveyle, hatta çiçeklerle hazırlanan, soğuk içilen, karla daha çok soğutulan, balla tatlandırılan, özel günlerde, kutlamalarda, evlerde, sokaklarda her an her yerde bulunan “meşrubatlar”! Artık şerbeti, sırtlarında kocaman bir ibrik, hafifçe eğilerek bardağın içine ustaca boşaltan sokak şerbetçileri yok, ama unutulmaya yüz tutmuş bu müstesna tatları yeniden aslına uygun hazırlama çabamız var. Şüphesiz, malum lezzeti yakalamanın sırrı, meyvelerin renklerini ve lezzetlerini saklı tutarak, geleneksel enfes içeceklere dönüştürmek. Hadi, 11 ayın sultanına yakışacak ramazan şerbetleri hazırlayalım; biz zaten bunun için buradayız!
Tabii Osmanlı şerbeti tarifini buraya not düşmeden olmaz. Onu da keşfetmeyi unutmayın!
Meyan Şerbeti tencerede kaynatarak hazırlanmıyor, meyan köklerinin ılık suda uzun süre dinlendirilmesiyle elde ediliyor.
İçeriğindeki glisirizik asitten kaynaklı, şekerden 50 kat daha tatlı olan meyan kökü, güçlü bir aromaya sahiptir. Bu yüzden yanında tatlı değil, tuzlu yiyeceklerle servis edilebilir.