Wellington 1. Dükü, Arthur Wellesley’nin Waterloo savaşındaki başarısını kutlamak için yapılmış bir yemektir, Beef Wellington. Orijinal tarifte, milföy hamurundan sonra kaz ciğeri, sonra duxelles (yani kıyılmış) mantarlar ve en son bonfile gelir. Bazı kaynaklardan, yemeğin adının Wellington Dükü ile ilgili olmadığını, şekli Wellington çizmelere (yani yağmur çizmelerine) benzediği için bu ismi aldığını söyler. Tamamen İngiliz bir tarif gibi görünse de bu tarif önceden Fransa’da ‘Filet de Boeuf en Croute’ adıyla zaten yapılmaktaydı, ama menülerde Beef Wellington olarak geçer bu yemek.
Liderlerin yemeği denilebilecek Beef Wellington, tarihte karşımıza seneler sonra, Jack ve Jackie Kennedy’nin sofralarında, sonra da Richard Nixon’ın her devlet yemeğinde karşımıza çıkıyor.
Öncelikle mutfak robotu ile çektiğiniz veya ince kıydığınız mantarları pişiriyorsunuz. Sonra bonfileye tuz ve karabiber ekleyip, ısıtılmış bir tavada yüksek ateşte mühürlüyorsunuz. Milföy hamurlarını inceltin, tezgahınıza milföy hamurlarının sığacağı incelikte streç film açın. Önce hamurları streç filmin üstüne, sonra onların üzerine sırasıyla, dana jambon, sotelenmiş mantarlar ve mühürlenmiş bonfileyi üzerine hardal sürerek koyun. Tüm malzemeleri zarf gibi hamur ile sarın, hamurun üzerini yumurta sarısına boyayıp, bıçağın ucuyla zedelemeden dekoratif şekiller verin ve fırınlayın.
Bir porsiyon Beef Wellington’ın kalorisi 328’dir. Hamur ve zengin içeriğiyle, hafif yemekler listesine girer diyemeyiz, ama soğuk kış akşamlarında bir ziyafet olacağına eminiz.
Şimdi Beef Wellington tarifimize geçelim!
Bonfileyi milföy hamurunun içinde pişmeden önce, iyice ısıtılmış döküm tava veya ızgarada mühürlerseniz, en son fırında pişerken suyunu kaybetmez, istenilen renkte ve dokuda kalır.
Patates püresi ve üzerine ince doğranmış frenk soğan veya fırınlanmış Brüksel lahanası ile servis edebilirsiniz.